Laten we eerlijk zijn, steeds maar weer een nieuwe naam voor je dorp of stad, daar zit eigenlijk niemand op te wachten. Zo heet je je hele leven al Gerrit en dan moet je plotseling verder als Karel. Dat werkt gewoon niet, het voelt onnatuurlijk. Eens Gerrit, altijd Gerrit. Maar, de wereld draait door en we schijnen niet te kunnen ontkomen aan groter en anders.

Dus werd bijvoorbeeld Herwijnen veranderd in Lingewaal en sinds kort, samen met Neerijnen en Geldermalsen in West-Betuwe. Hetzelfde lot ondergingen al die andere dorpen en stadjes met hun eigen verleden. Een verleden waar veel originele families behoorlijk trots op zijn. En hun herinneringen aan hebben. Het mooie aan de nieuwe naam vind ik in ieder geval dat het woord ‘Betuwe’ erin voorkomt. Want na 40 jaar Herwijnen valt het me nog steeds op dat de naam Betuwe nostalgische gevoelens oproept. Waar ik ook ben in Nederland hoor ik: ‘Oh, woon jij in de Betuwe, daar is het zeker wel mooi en rustig?’ Dat beaam ik altijd onmiddellijk. En het is nog de waarheid ook. Laten we eerlijk zijn, we mogen dan tezamen West-Betuwe heten, onze eigen leefomgeving is voor de meesten van ons, in welke dorp of stadje je ook woont, toch wel intact gebleven.

Ik vind het hier nog altijd mooi en rustig. En ook in de andere plaatsen in West-Betuwe. Wat me opvalt in deze barre Coronatijden? Er wordt gewandeld als nooit tevoren. Het rondje over de dijk is waanzinnig populair. Al maandenlang zien we wandelaars, vrijwel allemaal uit het dorp, langstrekken. En steeds nemen ze dezelfde route, soms komen ze van links en een volgende keer van rechts. Het lijkt nooit te vervelen, de dijk, het uitzicht over de Waal, je buren tegenkomen, de vogels, de huizen… Godfried Bomans zei het al: ‘De kunst van te leven is thuis te zijn alsof je op reis bent’.

Al die wandelaars over de dijk verstaan die kunst, zij zijn op reis in hun eigen thuis. Wat wil je nog meer? Nou, in ieder geval geen Corona… Hoe zal het in de toekomst gaan? Gaat de gemeente West-Betuwe steeds verder op in een groter geheel? Wordt het straks de gemeente Betuwe? En daarna de gemeente Gelderland? Hebben we dan 12 grote gemeenten in Nederland in plaats van 12 provincies? En zou het allemaal veel uitmaken? ‘Het dorp, ik weet nog hoe het was, de boerenkind’ren in de klas, een kar die ratelt op de keien…’ Enz., enz. Wim Sonneveld. Ik denk dat de kinderen die morgen worden geboren nog steeds in hun kleine stukje van die grote gemeente Gelderland kind kunnen zijn. Want wanneer je gelukkig opgroeit in datzelfde kleine stukje hou je goede gevoelens aan je jeugd over. Later lopen ook die kinderen over de dijk. Op reis in hun eigen thuis.